śpieszyć I
zob. spieszyć
Każdy sobą zajęty śpieszył, gdzie kazano (IV) strzelcy - ci w las śpieszą (IV) Bądź zdrów, najmilszy bracie, bądź zdrów, śpieszyć muszę (VIII). Nie miałem czasu z twoim domem się nacieszyć I z tobą, a odjeżdżać muszę, muszę śpieszyć Zaraz (VIII) Dąbrowski niedługo się cieszył, Ustąpił ją drugiemu, a już trzeci śpieszył (XII)
Czlowiek ↔ Dusza i rozum ↔ Wola ↔ Działanie ↔ Realizacja